Ogrodu serce w moim ogrodzie - Walentynki

fot. Piotr Strojnowski

 

 

Czy Pamiętacie Piotra Strojnowskiego, wokalistę zespołu reggae Daab. A jego piosenkę "W moim ogrodzie"? Tak naprawdę jej tekst (autorstwa Piotra) był listem, który nigdy nie trafił do adresatki.

fot. hippopx

Piotr Strojnowski - muzyk, ale też terapeuta uzależnień, zaczął pomagać innym, gdy sam prowadził nierówną walkę z alkoholem.
Ale o tym cicho sza... Wszak miało być o ogrodzie, piosence i uczuciach. Każdy ogrodnik przecież wie, że oprócz miłości do ogrodu i kwiatów istnieje też miłość w ogrodzie, wśród kwiatów. Czyż nie?

fot. Garry Knight_Flickr

OGRODU SERCE - W MOIM OGRODZIE

Strojnowski był pierwszym wokalistą zespołu reggae Daab. Sławę przyniosła mu piosenka "Ogrodu serce" - znana powszechnie jako "W moim ogrodzie". Choć na debiutanckim krążku formacji znalazło się wiele innych utworów, właśnie ta zyskała status kultowej. Kryje się za nią romantyczna historia. A - jak widać na poniższym zdjęciu - romantyczne historie miewają wiele twarzy...

W MOIM OGRODZIE - LIST DO NIEZNAJOMEJ

Tekst utworu wcale nie powstał z myślą o podbiciu serc melomanów, lecz jednego serca - platonicznej ukochanej Strojnowskiego, mieszkającej w Brukseli Justyny. Piotr był tak nieśmiały, że nie potrafił w inny sposób wyznać swej miłości. Jednak, w wyniku odległości i miłosnych zawirowań, wiersz trafił do szuflady.

W MOIM OGRODZIE - SERCE DORADCĄ

Piotr wielokrotnie podkreślał, że serce jest jego głównym doradcą w tworzeniu piosenek. "Dla mnie ważny zawsze był człowiek jako taki i to, co skrywa w sobie. Miłość jest największą wartością" – twierdził w rozmowie z Polskim Radiem.
Choć wiersz nigdy nie dotarł do rąk Justyny, ponoć po latach Strojnowski wyznał jej, że to ona była jego adresatką. Piotr umarł w 2020 roku. Co dzieje się z Justyną? Nie wiadomo...

fot. PxHere

W MOIM OGRODZIE - TEKST

W moim ogrodzie gdzie czas leniwy
Powolną strugą płynął wytrwale
W moim ogrodzie gdzie jeszcze nigdy
Tak dawno słów przyjaznych parę

W moim ogrodzie gdzie smutek gościł
Gdzie gorzkie dni i gorzkie noce
W moim ogrodzie gdzie samotności
Nikt nie rozjaśniał gdzie nigdy dotyk

W moim ogrodzie gdzie długa zima
Zmroziła wszystkie ciepłe uczucia
W moim ogrodzie gdzie strumień źródła
Zastygł w bezruchu a czas umykał

Aż pewnej nocy puściły lody
Ogrodu serce mocniej zabiło
Przyszłaś nabrałaś źródlanej wody
I napoiłaś a wszystko ożyło

Byłaś prześliczna niczym poranek
Niczym wiosenny kwiat jabłoni
I nie zapomnę nigdy tej chwili
Gdy dłoń dotknęła twojej dłoni
I nie zapomnę tych chwil radosnych
Kiedy nie mogąc wydobyć słowa
Z zapartym tchem patrzyłem Ci w oczy
Tak trwała nasza bez słów rozmowa

Ja twoje włosy dotykałem ukradkiem
Gdy zamyślona z pochyloną głową
Byłaś mi jak prześliczna nimfa
Co się przegląda nad tafli wodą

I choć tak blisko byłaś przy mnie
Choć twoje oczy śmiały się do mnie
Doprawdy niczego nie jestem pewien
Co czułaś wtedy czy wart jestem wspomnień
Wspomnień wspomnień wspomnień